ஆபீஸ்ல ஆயிரம் பிரச்சினை, வீட்ல ஐநூறு பிரச்சினை, இதுபோக திருட்டு பிரிண்டுகள், ஆன்லைன் ஃபுல்லா படங்கள், லீகலா படங்களைக் குமிச்சி வச்சிருக்குற அமேசான், நெட்பிளிக்ஸ் கடைகள். அநியாய டிக்கெட் ரேட்டு, ஸ்நாக்ஸ் அதைவிட ஓவர் ரேட்டு.... போக வர டிரான்ஸ்போர்ட்டு, திரும்பி வாரப்ப ஹோட்டல் செலவுன்னு ஒரு குடும்பஸ்தனுக்கு பல கவலைகள். இதைத்தாண்டி குடும்பத்தையே இழுத்துகிட்டு தியேட்டருக்குப் போனா ஜாலியா ரசிக்க வைச்சு அனுப்பனும். அதைத்தான் "தர்பார்" செஞ்சிருக்கு.
அதை விட்டுட்டு.... ரஜினி மாதிரி ஒர்த்தரை வச்சு காலா, போ-லான்னு கடுப்பேத்தி அனுப்பக் கூடாது.
என் பாஸ் சொல்வாரு What you believe is what you deliver னு. அதே மாதிரி தான் நம்பிக்கைகளும் what you believe is only what you will take. நீ என்னதான் குத்தவச்சி கருத்து சொன்னாலும், இடது சாரி சிந்தனை உள்ளவனுக்கு இடது சாரி குறியீடுகள் தான் தெரியும். வலது சாரி சிந்தனை உள்ளவனுக்கு வலது சாரி குறியீடுகள். பெரியவங்களுக்கு அவங்க பிடிச்சது தான் தோணும். குழந்தைகளுக்கு, அவங்க எதிர்பார்க்குறது தான் தெரியும்.
ரஜினி காரை வில்லன் லாரி மூலமா அடிச்சித் தூக்குற சீன்ல, என் 6 வயசுப் பையன்ட்ட கேட்டேன் "ஏம்பா ஆக்ஸிடெண்ட் ஆச்சு?" ன்னு. "ரெட் சிக்னல்ல நிக்காமப் போனா ஆக்ஸிடெண்ட் தானே ஆகும்" னான் அவன். அதுதான் அவன் புரிதல். ஸோ, நீங்க என்னதான் வேற எதையோ திணிச்சாலும் அவனவனுக்கு என்ன வேணுமோ, அதைத்தான் எடுத்துக்குவான். எது போய்ச் சேரணுமோ அதுதான் போய்ச்சேரும்.
ஊர்ல இருக்கிற எல்லா தியேட்டர்களிலும் ஒரே படத்தை ரிலீஸ் பண்ணினா நாலு தியேட்டர்ல காத்தாட தான் செய்யும். This is applicable for all mass heros. நம்ம சித்தாந்தத்துக்கு ஏத்த மாதிரி எந்த தியேட்டர் போட்டோ வேணுமா அதை போட்டு நாம சொறிஞ்சிக்கலாம். தியேட்டர் காலியா இருக்குன்னு சொல்லிக்கலாம். அப்படியே காலியா இருந்தாலும் அதில் ரஜினி தப்பென்ன? பிரச்சினை என்பது டிஜிட்டல் மீடியா. கையில ஸ்மார்ட் போனை வச்சுகிட்டு "நாளைக்கு எப்படியும் திருட்டுப் பிரிண்ட் வந்துடும் நான் பார்த்துக்கிறேன்" ன்னு உட்கார்ந்துகிட்டு இருக்கிற லட்சக்கணக்கான பேருடைய தப்பு.
அதே போல வயசாயிடுச்சி, கெழவன் ன்னு கிண்டல் பண்லாம். யூத்தா இருக்குற எத்தனை நூத்துக்கணக்கான ஹீரோஸ் படமே இல்லாம சும்மா உக்காந்திருக்காங்க. இவருக்கு எவ்ளோ பெரிய மார்க்கெட் இருக்கு? அதை விடுங்க. சிம்பிளா யோசிங்க. 60 வயசுக்கு மேல உள்ள உங்கப்பா டான்ஸ் ஆடினா சந்தோஷப் படத்தானே செய்வீங்க. எங்க மாமாவுக்கு 66 வயசு. டான்ஸ்லாம் ஆட மாட்டாரு. மூட்டு வலியெல்லாம் வேற இருக்கு. ஆனா என் கஸின் (அவர் பையன்) கல்யாணத்துல நாங்க போட்ட ஆட்டத்தைப் பாத்துட்டு என் கூட வந்து கையப் பிடிச்சிகிட்டு பத்து நிமிஷம் ஆடுனாரு. அப்புறம் "என்னையே ஆட வச்சுட்டியில்லடா" ன்னு சந்தோஷமா சிரிச்சாரு. குமுதா ஹேப்பி அண்ணாச்சி.
அதே போலத்தான் ரஜினி படங்களும். பாத்தோமா, என்ஜாய் பண்ணோமா, you happy? I am happy ன்னு போய் வரணும். அந்த விதத்தில் "தர்பார்" ஒரு என்டர்டெயினிங் மூவி. உங்க உலக சினிமா அறிவு, டெக்கினிக்கல் அறிவையெல்லாம் மூட்டை கட்டி வச்சிட்டு மூளையோட கதவை சாத்திட்டு போய் பார்த்துட்டு வாங்க. பொங்கலுக்குப் பைஸா வசூல்.
அடுத்தவங்களைத் தொந்தரவு பண்ணாம நாம நம்ம சந்தோஷத்துக்கு எதைச் செஞ்சாலும் தப்பில்ல. நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு கியூவில் நின்று டிக்கெட் வாங்கியது, ஸ்கிரீன் முன்னால் குழந்தைகளோடு ஆடியது, அனைவரும் என்ஜாய் செய்து படம் பார்த்தது என்று பல சந்தோஷ அனுபவங்கள். forget all politics. Just enjoy the movie & celebrate the festival folks.
.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக